بشر حافی و عاشق

بشر حافی گوید از بازار بغداد می گذشتم یکی را هزار تازیانه بزدند که آه نکرد ! آنگاه او را به زندان بردند ، از پی وی برفتم پرسیدم این زخم بهر چه بود ؟ گفت از بهر آنکه شیفته ی عشقم ! گفتم چرا زاری نکردی تا تخفیف دهند؟ گفت معشوقم به نظاره بود! به مشاهده ی معشوق چنان مستغرق بودم که پروای آزار بدن نداشتم ، گفتم آن دم که به دیدار بزرگترین معشوق رسیده بودی چون بودی؟

حقیقت توبه از نگاه مستملی بخاری عارف قرن پنجم

در کتاب "شرح التعرف لمذهب التصوف " اثر ابوابراهیم مستملی بخاری عارف قرن پنجم آمده : عارفی را پرسیدند که توبه چیست ؟ گفت : آنکه گناه خویش را فراموش نکنی و معنی فراموش ناکردن گناه آن است که اگر چه گناه یکی باشد ، به یک عذر قناعت نکنی ، همه عمر تا وقت مرگ به عذر آن یک گناه بگذرانی ؛ از بهر آنکه تا آن گناه را پیش سر داری و به عذر آن مشغول باشی ، به دیگر گناه باز نگردی . باز چون خویشتن را از آن فارغ داری آمن باشی ، شاید که باز به گناه درافتی .

حکایت فراق مجنون از لیلی

آورده اند که اهل قبیله ی مجنون گرد آمدند و به قوم لیلی گفتند که

این مرد از عشق هلاک خواهد شد . چه زیان دارد که یک با دستور باشید تا

او لیلی را ببیند ؟ گفتند که ما را ازین معنی هیچ بخل نیست لیکن مجنون

خود تاب دیدار او را ندارد .

مجنون را بیاوردند و درگاه خیمه ی لیلی برداشتند . هنوز سایه ی لیلی

پیدا نگشته بود که مجنون را مجنون در بایست ، گفتی بر خاک دربست شد .

گفتند که ما گفتیم که او طاقت دیدار او ندارد ! آنجا بود که گفته است :

با خاک سر کوی تو کاری دارم                    چون می ندهد هجر به وصلت بارم

زیرا که از او قوتی تواند خورد در هستی علم . اما از حقیقت وصال

قوت نتواند خورد که اویی او را بنماید .