لطیفه ی هفتم : لطیفه ی حقیه

آخرین لطیفه از لطایف هفت گانه ی اندام انسان نورانی از نظر عارف بزرگوار علاءالدوله ی سمنانی " لطیفه ی حقیه " نام دارد . این لطیفه که سمنانی آن را " محمد وجود تو " می نامد مقام حقیقت و عالم ذات الهی است که نور سبز درخشان از آن ساطع می شود . از نگاه این عارف گرانقدر ، نور سبز تابناک " نور مطلقی است که صفت خاص حق است ، منزه از حلول و اتحاد و مقدس از اتصال و انفصال ، متجلی شود و پرده ی او سبز باشد و آن سبزی ، علامت حیات شجره ی وجود باشد " .

پس از اینکه سمنانی و سایر عرفای اسلام ، اندیشه ی " نور و رنگ " را به زبان عرفان طرح کردند این نگاه نورانی بر هنر ایرانی تأثیری شگرف گذاشت و آن را متعالی و جاودانه کرد . دیری نپایید که هنر اسلامی بر پایه ی چنین اندیشه های گرانسنگی به شکوفایی رسید و آثار خیره کننده ای در جهان هنر از خود به یادگار نهاد .