رضایت خاطر احساساتی و خوشنودی خردمندانه از دیدگاه "اکهارت" عارف مسیحی

رضایت خاطر احساساتی شاید به این معنا باشد که خداوند برای آسایش و آرامش ما ، وجد و سروری به دلمان انداخته است . اما دوستداران خدا با گرفتن این هدایا ، به طمع خام نمی افتند . این عوارض ، وابسته به عواطف و احساسات است ولی خوشنودی خردمندانه ، سلوک روحانی نابی است که بلندترین ستیغ روح ، از تندباد وجد نمی جنبد و در موج شادی ، غرق نمی شود بلکه شکوهمندانه، فراتر از آنها ، گردن می افرازد .

انسان ، تنها زمانی خود را در حالت خوشنودی روحانی می یابد که این تندبادهای عاطفی جسمانی ، نتواند ستیغ روح را یلرزاند .