تجربه ی عرفانی خاموشی ضمیر از نگاه " مایستر اکهارت "

هر چه بیشتر بتوانی قوای خود را به یک نوع وحدت ببری و همه ی امور و صور آن ها را که کسب کرده ای فراموش کنی و هر چه بیشتر بتوانی از مخلوقات و و صورت آن ها رهایی یابی ، به این امر نزدیک تر شده ، آمادگی بیشتری برای دریافت آن پیدا کرده ای . اگر می توانستی یک لحظه ی از همه ی این امور غافل شوی در آن صورت می توانستی به غفلت و فراموشی بدن خویش برسی ، در این حالت ، دیگر نه حافظه کار می کند ، نه فاهمه ، نه حواس ، و نه سایر قوایی که مدبر بدن هستند ، به این طریق ، انسان باید از حواسش بگریزد ، قوایش را به درون ببرد و در پی غفلت از همه ی اشیاء باشد .