معرفت نفس(2)

حضرت علامه حسن زاده ی آملی در درس دوم معرفت نفس ، پس از گذری کوتاه به درس اول که فرموده بود هر چه مشهود ماست وجود دارد یعنی موجود است بلکه خود وجود است و سپس با کاوش در مشهودات انسانی ، آنها را با یکدیگر سنجیده ، نتیجه می گیرد که انسان دانا اشرف از اقسام دیگر موجودات است ، در درس دوم می گوید در ما نیرویی هست که بدان نیرو ، تمیز می دهیم و می یابیم . به عبارت بهتر ، ایشان به قوه ای اشاره می کند که قدرت تصمیم گرفتن و حکم کردن دارد . آن چیز را باید به نام و نشانی بخوانیم خواه قوه ی ممیزه اش بخوانیم ، یا قوه ی عاقله ، آنچه اهمیت دارد این است که باید کتاب وجود خود را فهمیده ، ورق بزنیم و کلمه کلمه ی آن را ادراک کنیم که این انسان کیست ؟ و کجایی است ؟ و به کجا می رود ؟ و آغاز و انجامش چه خواهد بود ؟ آیا عاطل و باطل است و ترکیب و مزاجی اتفاقی است و با تراکم ذرات اتم ها و نوترون ها و پروتون ها به چنین صورتی پدید آمده است ؟ و مردن ، اضمحلال و انحلال و از هم گسیختگی آنهاست و با ویران شدن بدن ، و خرابی آن ، دیگر انسانی نیست و کسی باقی نمانده است ؟ چنانکه کوزه ای اتفاقی پدید آمد و پس از چندی شکست و دیگر کوزه ای نیست ؟ استاد علامه در درس های بعدی از طریق دلیل و برهان ، به بررسی این پرسش ها می پردازند .