معنای واژگانی تصوف

واژه ی تصوف در زبان عربی معنای پشمینه پوشی می دهد .

در قرن های گذشته ، پشمینه پوشی و برخورداری از پوشش سخت و آزاردهنده ،

به معنای ترک ماسوی الله ، یعنی آنچه غیر خداست بوده است .

عده ای نیز تصوف را از ریشه ی صفا می دانند و معتقدند کسانی که  به این مکتب

روی می آوردند ، دل و جان خویش را صفا داده و از هر گونه ناپاکی دور نگه می داشتند .

گروهی نیز می گویند این واژه از زمانی رواج یافت که عده ای از زهاد و پیروان اسلام

که به اهل صفه معروفند ، همواره در حال عبادت بودند و سعی می کردند خود را از مسائل

روزمره جدا سازند که بعدها به این گروه ، صوفیه گفتند .

اما مسئله به همین جا ختم نمی شود .باز هم افرادی هستند که در خصوص این واژه اظهار نظر کرده اند .

مثلا می گویند صوفیه برگرفته شده از واژه ی یونانی سوفیا به معنای دوستدار دانش است .

و یا گفته شده صوفیان کسانی بوده اند که همواره در صف اول مبارزه با نفس قرار داشته اند .

و نیز معانی و ترکیب های دیگری هم برای تصوف گفته شده که به نظر می رسد

معنای پشمینه پوشی به صواب نزدیک تر است تا معانی دیگر .