نشانه های عرفان در ایران باستان

آنچه در نوشته های ایران باستان و متون دینی ایران  پیش از اسلام آمده ،

به معنای امروزی عرفان نیست اما مفهوم عرفان که عبارت از امکان ارتباط مستقیم

انسان با خداوند ، و اتصال و اشراق و معرفت به آفریدگار جهان ، به فراوانی  در ایران باستان دیده می شود .

در ایران باستان که روح دین باستانی زردشت ، در دوره ی هخامنشیان ،

اشکانیان و ساسانیان جریان داشته ، بی تردید اصول و مبانی عرفانی هم

رواج داشته وسالکان و عارفانی هم در جستجوی حقیقت بوده اند.

به ویژه در دوره ی ساسانیان ، این شور و حال عرفانی بیش تر جلوه گری می کند.