عرفان در رساله های "مینو خرد" و "ارداویرافنامه"

." آرتور کریستن سن" ایران شناس مشهور دانمارکی معتقد است که تفکر یونانی

، مسیحی و هندی در ایران دوره ی ساسانی حالتی عرفانی و معنوی به این دوره بخشیده است.

او با بیان عبارت هایی از رساله های "مینو خرد" و "ارداویرافنامه" به تبیین بخشی

از اندیشه های عرفانی ایران باستان می پردازد :

"باید مالی راکه از راه نیکو وکار شریف به دست آمده است به مستحقان انفاق کرد ،

حیاتی که با این اعمال زینت یافته باشد ، با بهجت و آسایش به فرجام خواهد رسید.

هر چند توانگری مطلوب است ، اما فقر شرافتمندانه بر ثروتمندی غیرعادلانه ، ترجیح دارد.

آن کس که بدبختی ها و رنج هایی که از جانب اهریمن وسایر موجودات شریر

بر او وارد می شود ، با شکیبایی و بردباری تحمل می کند ، شایسته  ی ثنا و ستایش است.

کف نفس تنها وسیله ای است که شخص را به کسب فضایلی می رساند که

زیور حیات بشری است .

غم و شادی جهان شایسته ی اعتنا نیست ، جهان را چون

کاروانسرایی باید دانست که مردمان را بدان راه ، گذر افتد" .