اسماء و صفات حق

دقیق ترین و جامع ترین پژوهش های عرفانی در حوزه ی اسماء و

صفات حق ، به عنوان یکی از ارکان عرفان اسلامی متعلق است به

حکیم عالیقدر دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی در کتابی به همین

نام .

ایشان می نویسد : ارباب ذکر و اصحاب توحید ، خداوند سبحان را به

اسماء و صفاتش می خوانند و به این طریق در مراحل سلوک گام

بر می دارند .

تردیدی نیست که ذکر خداوند به وسیله ی اسماء و صفات ، یک

فضیلت است و می تواند موجب قرب انسان به خداوند شود .

ایشان پس از ذکر چهار آیه ای که در قرآن کریم از اسمای حسنای

حق سخن به میان آمده می گوید : همان سان که در آیه ی " ولله

الاسماء الحسنی فا دعوه بها (اعراف : 180) خداوند دستور داده

است که او را به وسیله ی اسمای حسنایش بخوانند زیرا مقام

اسماء و صفات حق ، بعد از ظهور مقام اطلاق ظاهر می شود و

همین مقام است که اهل معرفت از آن به مشیت و مقام واحدیت

تعبیر کرده اند .

در این مقام ، کثرت آشکار می شود چرا که حق تبارک و تعالی

به اسماء و صفات خود ظاهر می شود . این صفات و اسمای حق

تعالی عین ذات او و ازلی و ابدی است .

و دیگر اینکه مظهر صفات و اسمای حق در عالم وجود ، انسان

است و در میان انسان ها ، پیامبران (ع) ، بهترین مظاهر آن صفات

و اسماءاند و در میان همه ی پیامبران ، پیامبر اکرم (ص) مظهر تام

و کامل اسماء و صفات حق تعالی است .