تجلی و مراتب کلی آن در عرفان اسلامی

عرفا ، تجلی را تلقی ویژه ای از حکایت صدور کثرت از وحدت می دانند . در تجلی ، وجود با حفظ مراتب مافوق در مادون تجلی می کند یعنی مرتبه ی مادون ، مظهر مرتبه ی مافوق بوده و در مرتبه ی مادون ظهور دارد بنابراین مرتبه ی مادون ، نفس ظهور مافوق خود است .

مراتب تجلی در اندیشه ی عرفا ، سه مرتبه ی کلی است : تجلی اول تجلی ذات به ذات در مقام ذات است با این تجلی ، تعین اول یا مرتبه ی احدیت صورت می پذیرد  . تجلی دوم ، تجلی ذات به ذات در مقام اسما و صفات است با این تجلی ، مرتبه ی واحدیت تحقق می یابد . سومین تجلی ، تجلی ذات به اسما و صفات در مقام فعل و خارج است با این تجلی ، جهان خارج به ظهور می رسد .

صورت الهی انسان در عرفان شیخ کبیر محی الدین ابن عربی

خداوند رحمان ردایی نیکوتر و کامل تر از انسان ندارد ، زبرا انسان را بر صورت خود آفرید و او را خلیفه ی خود در زمین قرار داد ، ردا دارای زیبایی است و خداوند زیباست ، بنابراین زیباتر از انسان _ اگر علم به پروردگارش داشته باشد _  موجودی نیست . 

علم و معرفت در دیدگاه شیخ اکبر محی الدین ابن عربی

یاران ما در مقام معرفت و عارف ، و مقام علم و عالم اختلاف دارند . گروهی می گویند مقام معرفت ، ربانی و مقام علم ، الهی است . این ، قولی است که من و محققانی مانند سهل تستری ، بایزید بسطامی ، ابن العریف و ابن مدین بدان معتقدیم . و گروهی می گویند مقام معرفت ، الهی و مقام علم ، مادون آن است .