سید قطب الدین در نیریز ولادت یافت. تاریخ تولد او به طور دقیق دانسته نیست، امّا با توجه به مطالبى که در برخى از آثارش آمده است، ولادت او را در آغاز سده دوازدهم، یعنى در ۱۱۰۰ ه . ق. حدس زدهاند. او در مقدمه ترجمه غزل عطار و مقدمه قصیده عشقیه، در سبب ترجمه غزل عطّار و سرودن قصیده عشقیه گفته است: «لقد سمعت فى ریعان الشباب منذ قرن غزلاً من منظومات العارف الرّبانى و العالم الصّمدانى جامع المعارف و الاسرار الشیخ الجلیل فرید الدّین المشهور بالعطار قدّسالله روحه فى ارواح العرفاء الکبار و طاب ثراه برحمه الملیک المقتدر الغفّار فهنالک طار روحى بسماع تلک الابیات الى عوالم قدس حضرت القدّوس، فقلت معانیها بالعربى المأنوس ... ثم انشدت بعد سنین بمقتضى المقام و الحال على اوزان تلک الابیات الّتى قلتها بالاجمال هذه المنظومه تفصیلاً لبیان اطوار حقیقه العشق فى قلوب افاضل الرجال، ... و کان انشادها فى سنه الف و مأه و خمسه و اربعین ».
چنانکه قطب الدین خود اشاره کرده است، یک قرن قبل ـ یعنى سى سال قبل ـ در دوران جوانى غزلى از عطار را شنید که بعدها آن را به عربى ترجمه کرد و سپس در سال ۱۱۴۵ ه . ق. معانى آن را به عربى در قالب قصیده و با عنوانِ قصیده عشقیه به نظم درآورد ؛ از این رو، با این فرض که او در آن زمان یعنى در سال ۱۱۱۵ ه . ق. پانزده ساله بوده، ولادت او را در سال ۱۱۰۰ ه . ق. دانسته اند .
علاوه بر آن، در ارجوزه فى العوامل النحویه یا القصیده العلویه النحویه گفته است: