از نظر والتر ترنس استیس نویسنده ، عرفان شناس و فیلسوف انگلیسی (1886-1967) نقطه ی کانونی عرفان و احوال آفاقی که تمامی ویژگی های مشترک بر محور آن می گردند عبارتست از :
1- درک وحدتی که شالوده ی جهان را بر آن استوار می دانند.
2- از این مفهوم ، ویژگی عام دیگری نتیجه می شود که این حال یعنی ادراک این وحدت از نظر عارفان دارای مابازای خارجی است و فقط حالت ذهنی روان انسان نیست.
3- ویژگی سوم متناقض نمایی است یعنی نگنجیدن در موازین معهود و معقول منطقی .
4- چهارمین ویژگی ، احساس تبرک و تیمن ، شادمانی و والایش درونی است .
