لطیفه ی قلبیه

"لطیفه ی قلبیه" در عرفان سمنانی مکانی است برای من روحانی که در دل انسان وجود دارد ."لطیفه ی قلبیه" تصویر دیگری از جهان معنا را به نمایش می گذارد که به تعبیر علاءالدوله ی سمنانی ، ابراهیم وجود آدمی است که با طلوع نور دل ، به رنگ سرخ عقیق رخ می نماید . ویژگی "لطیفه ی قلبیه" آن است که "سالک را از دیدن آن نور ، ذوقی عظیم به دل رسد و استقامتی در سلوک پدید آید"...

تعریف تجربه ی عرفانی

1- تجربه ای است که در آن وحدت (=عینیت) یا اتحاد تام با همه ی موجودات یا با واقعیتی متعالی

ادراک می شود و تمایز میان فرد صاحب تجربه و متعلق تجربه یکسره از میان برمی خیزد یعنی:

 

"من" صاحب تجربه به تمامه در همه ی موجودات یا در یگانه موجود منجذب و مستهلک می شود

 

و دوگانگی عالم/معلوم رخت بر می بندد(انجذاب تام) .

 

2- تجربه ای که در آن وحدت یا اتحاد با همه ی موجودات یا با واقعیتی متعالی ادراک می شود

 

اما در حال و زمان تجربه ، آگاهی از تمایز میان "خود" یا فرد صاحب تجربه و متعلق تجربه برقرار

 

است ، یعنی فرد ، به عنوان ادراک کننده ی متمایز ، در برابر همه ی موجودات یا واقعیتی متعالی

 

قرار می گیرد ، و به عبارت دیگر ، "من" با همه ی موجودات یا با واقعیتی متعالی مواجه و روبه رو می شود و در محضر آنهاست

 

 (انجذاب ناقص) .

لطیفه ی نفسیه

در عرفان سمنانی "لطیفه ی نفسیه"به رنگ آبی است چون نفس بر سیاهی ماده برتری یافته و به عالم صورت راه یافته است .علاءالدوله ی سمنانی در "رساله ی نوریه" در خصوص زیبایی این رنگ در مرحله ی نفسیه معتقد است هنگامی پرده ی کبود خوشرنگ(آبی) ظهور پیدا می کند که گناهان به کلی از میان رفته و به سبب آتش ذکر ، فنا حاصل شده باشد...

هفت لطیفه ی نورانی در عرفان علاءالدوله ی سمنانی

از نظر سمنانی ، هر اندازه آتش خفی کلمه ی "لااله الاالله" در دل سالک ظهور پیدا کند و هیزم وجود او را شعله ور سازد ، آن پرده ی تاریک و سرد ، رنگی صاف تر می یابد و از سیاهی اش کاسته می شود . سمنانی اندام دوم را "لطیفه ی نفسیه" می نامد یعنی مکانی  که نفس در آن قرار دارد . "لطیفه ی نفسیه" محل تجمع تمتعات شهوانی و نفسانی است و از آنجا که جسم ندارد عالم صورت نام می نهد و نیز مانند نوح علیه السلام که  دشمنان فرومایه ای پیش روی خود می دید ، آن را نوح هستی انسان یا نوح وجود معرفی می کند...