شرح عرفانی حدیث"کنز مخفی(8)

کلمه ی هفتم : فرمود "الخلق" یعنی آدمی را ، و خلق اسم جنس است آدمی را همچون انسان و ناس ، واحد و جمع را متناول است... و بدین خلق آدمی را خواست لاغیر که اعادت جز آدمی را نباشد... در ضمن این اشارت ، بشارتی بزرگ است آدمی را که مظهر ذات و مظهر صفات الوهیت او آمد ، لاجرم از کل کاینات حواله ی معرفت بدو کردند که "فخلقت الخلق لاعرف" ...

شرح عرفانی حدیث"کنز مخفی"(7)

کلمه ی ششم : فرمود "فخلقت" یعنی بیافریدم ، اشارت است به ابداع و اختراع موجودات و مخلوقات از روحانی و جسمانی به صفت مبدعی بی ماده و هیولا ، بی یار و معین ، بی همتا و انباز ، به ارادت و اختیار ، نه به جبر و طبع ...

شرح عرفانی حدیث"کنز مخفی"(6)

کلمه ی پنجم : فرمود "ان اعرف" یعنی مرا بشناسند ، اشارت  به تصحیح و اثبات معرفت ذات و صفات حق است و شرح محبوبی او که از لازمه ی معرفت است و یافت مرتبه ی محبوبی مقدار معرفت باشد چندانکه مقام معرفت عالی تر مرتبه ی محبوبی کامل تر و ترقی مقام محبی هم به قدر معرفت محبوب تواند بود و معرفت هم نتیجه ی محبت آمد چنانکه محبت نتیجه ی معرفت است و این سری بزرگ است ، فهم هر کس بدان نرسد ...

شرح عرفانی حدیث"کنز مخفی"(5)

کلمه ی چهارم : فرمود "فاحببت" یعنی دوست داشتم . اشارت است به صفت محبی و محبوبی ؛ حق محب است که دوست دارنده است و محبوبست که دوست داشته است . "یحبهم و یحبونه" نتیجه ی این محبی و محبوبی است . او سبحانه هم محب خویش است و هم محبوب خویش ، هم او صید است و هم او صیاد ...